Eylül ayında yaptığımız toplantıda aldığımız karar gereği her ayın üçüncü Salı günü gerçekleştirdiğimiz seminerlerimizin dördüncüsünü 17 Aralık 2019 Salı günü aile konferans salonunda gerçekleştirdik.

            Seminer önce ilgisiz, vurdumduymaz, aynı evde yaşanıyor olmasına rağmen birbirine yabancı bir ailenin canlandırılması ile başladı. Sonra da ilgili aile sergilendi.

            Sonra katılımcılar canlandırmaları değerlendirdiler. Sevgi varoluşun temelidir dedi bir katılımcı. Diğeri, bir öğrencisinin, “Kalem mi güzel yazıyor yoksa ben mi?” dediğini belirterek hatırasını nakletti. Ödüllendirme ile sevgi arasında bağlantı kurdu bir diğeri. Başka biri çocukların sevgiyi istismar edebileceğini vurguladı. Sıradan bir sevgi değil de başarıdan yola çıkarak sevgimizi sergileyelim diyen katılımcı ne kadar da haklı idi. Dokunuş dedi biri illa ki dokunuş. Göz temasını vurguladı katılımcılardan biri sarılmanın sihrinden söz etti.

            Sonra iyi anne, iyi baba, iyi öğretmen, iyi abla bir yana, ilgisiz anne, ilgisiz baba, ilgisiz öğretmen, ilgisiz abla bir yana. Öğrenci ise koridordan geçti hayata doğru yol almak için. Çocuk mu, duygularını o kadar ifade etti ki, anlatılamaz.

            Sonuç, verimliydi seminer, verimli ve başarılı. Emeği geçenlere teşekkür ediyoruz.